Katalog zbiorów

Czy przed obrazem Jasnogórskiej Matki Bożej rzeczywiście dzieją się cuda? Czy to właśnie przed tym obrazem zapadały najważniejsze decyzje dla historii Polski?Anita Czupryn, była korespondentka? Polska The Times?, w 300-lecie koronacji Cudownego Obrazu Jasnogórskiego wybiera się w podróż do Częstochowy, żeby to sprawdzić. Autorka dociera do nigdy nieopublikowanych jasnogórskich dokumentów - z właściwą sobie dociekliwością i wnikliwością - przeprowadza szereg rozmów z kronikarzem na Jasnej Górze, Ojcem Melchiorem Królikiem OSPE, zwanym również Strażnikiem Cudów. Książka zawiera spis największych oraz najbardziej spektakularnych cudów, które miały miejsce na Jasnej Górze w latach 1929-2016. To była środa, 15 sierpnia 1951 roku. Wielka uroczystość ? Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Tam, dziękując za wszystkie łaski, żegnając się z Matką Bożą i własnym życiem, kobieta, nie prosząc o nic, otrzymała uzdrowienie. Do domu wróciła jak nowo narodzona. Gdy zgłosiła się do kliniki, lekarze oniemieli. Kto cię leczył, gdzie ty byłaś? Na Jasnej Górze, u Matki Bożej. Lekarze do karty leczenia wpisali: Pacjentka ozdrowiała w niewytłumaczalny sposób?. Ludzie, o których piszę - tłumaczy we wstępie autorka - choć często przedstawieni jedynie za pomocą inicjałów, są prawdziwi. Historie, które się wydarzyły, są prawdziwe. Ale nade wszystko prawda, jaką starałam się tu zawrzeć, wyraża jedno: wiele jest dowodów na to, że cuda wciąż się wydarzają.

Cuda zdarzają się każdego dnia. Nie mają co do tego wątpliwości bohaterowie tej książki, którzy z radością dzielą się tym, co ich spotkało, a co teoretycznie jest niemożliwe. Nagłe uwolnienia z nałogów, poczęcia, do których miało nigdy nie dojść, niespodziewane uzdrowienia czy normalne życie, mimo, że lekarze zapowiadali wegetację. I wreszcie nieoczekiwane spotkania, które zmieniają życie. By to zrozumieć potrzeba jednego: wiary.

Niekiedy nasze doświadczenie, wiedza i nauka mówią, że nic już nie możemy zrobić, że wyczerpane zostały wszelkie możliwości. Tymczasem nasze zmysły - wzrok, słuch i dotyk - informują nas o czymś zupełnie odmiennym. Człowiek był umierający, a widzimy go żywym; zdjęcia rentgenowskie pokazują nogę krótszą o kilka centymetrów, a my widzimy ją takiej samej długości jak druga, zdrowa kończyna; poparzony ciężko chłopiec stracił niemal całą skórę na twarzy, a trzeciego dnia sam zdejmuje sobie opatrunki, pokazując zdrowe, bez żadnych blizn oblicze; mózg młodego sportowca został nieodwracalnie uszkodzony, trzy czwarte kory mózgowej zostało zalane krwią w wyniku upadku z dużej wysokości i badania dowodzą jednoznacznie, że do niedalekiego końca życia będzie "rośliną", a chłopak dziewiątego dnia budzi się i wychodzi ze szpitala o własnych siłach, w pełni sprawny umysłowo.